Yani anlayacağın hep; seni, hayatını, birde o hayatın içinde olursam diye kendimi düşünüyorum. Seni seviyorum evet, içinde sen olduğun için, sen nefes aldığın için, gülüşünle içimi rahatlatan hayatını da seviyorum evet, ama sıra bana gelince sen hayatında olmama izin vermiyorsun. Belki çok güzel günler geçireceğiz, belki güzel günler göreceğiz, belki de güneşli günler göreceğiz ama sen buna izin vermiyorsun. Hayatını dışarıdan izlemek mecburiyetindeyim bu yüzden. Hayatını dışarıdan yaşıyorum. Sen görmeden seviyorum seni ama aslında hayatının içinden taa derinliklerinden seviyorum. Sadece yan yana geçerken alıyorum kokunu ama sanki yanı başında duruyorum. En önemlisi sen sevgiline sarılırken ben onu arkadaşın olarak görüyorum ! İkimizin hayatında ki bir arkadaş. Sana öylesine sarılıyor, öylesine eline dokunuyor, öylesine seni öpüyor ! Ve bunlar sindirmeye çalışıyorum. Kendimi tutmaya çalışıyorum, daha fazla belli etmemeye çalışıyorum ama ancak elimden bu kadarı geliyor.
Düşünüce aleminden çıkıyorum. Ve biliyorum; senin hayatın, senin yaşamın, senin kararların, senin arkadaşların, senin sevgilin hepsini biliyorum. Ama; hayatına sokayım !! Hayatımı, lütfeen..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder